Diyelim ki; bir ortamda tartIŞma çıktı, etrafınızda insanlar var konuyu tatlıya bağlamak
istiyorlar. Bir anda biri çıkıp konunun kapanması icin "Boşver büyüklük sende kalsın" diyor. Yine başka örnek; ev halkıyla bir şeye karar verilecek, sizden konu ile ilgili fedakarlık
yapmanız bekleniyor. 0 anda yine o cümle; "istediğin olmadı ama bak büyüklük sende
kaldı."Bir yerlerde gariplik yok mu sizce de? Büyüklük niye sizde kalyor? Görünen o ki ihtiyaçlarınızı ertelemeniz, onlardan vazgeçmeniz, doğru davranış olarak bu şekilde taktir ediliyor. Çevrenizdeki insanlara sürekli kredi vermek, kendi duygularınızı, isteklerinizi
ertelemek, daima tolere eden konumda olmak ve bu yolla kendinizi yaralamanız 'büyüklük
göstermek" gibi algılanıyor olabilir. Halbuki iyisi; önceliklerinizi sıraya koyup konuyu değerlendirdikten sonra bir karar vermek olabilir. Seçim yapmak zorunda hissetmeden
meseleyi karşınızdaki kişiyle ele almak da bir seçenek.Ayrıca iletişim yollarını kapatmadan, çevreniz tarafından onaylanmayı bir kenarda tutarak, makul bir zeminde kendinizi ifade etmeniz; hayatınızda ve ilişkilerinizde etkin konumda olduğunuzu hissettirebilir. Size uzun vadede iyi gelmeyecek davranış şekillerini farketmek kiymetlidir. Bu yolla, kurban veya mağdur olduğunuzu düşünmek yerine kontrolün ve sorumluluğun sizde olduğunu farkedebilirsiniz.